Ling Mueng Lopburi ลิงเมืองลพบุรี...โดย คมเคียว-คันไถ

ลิงเมืองลพบุรี...โดย  คมเคียว-คันไถ

เมื่อปี พอ.สอสองพันห้าร้อย              มีลิงน้อยกำพร้า น่าสงสาร

อาศัยกิน เครื่องเซ่น ศาลพระกาฬ      เป็นลูกหลาน หนุมาน ลพบุรี

แม่ของมัน จากไป รถไฟทับ             หัวขาดตับ แตกตาย กลายเป็นผี

ทิ้งลูกไว้ อายุได้ แค่หนึ่งปี                ต้องเดียวดาย ไม่มี ที่พึ่งพิง

หากินกับ ผลไม้ เขาไหว้เจ้า             กับพวงลิง ชิงเอา แล้วรีบวิ่ง

ลิงตัวใหญ่ ไม่ให้วิ่งไล่ชิง             ต้องคอยวิ่ง ถูกแย่งชิง ตลอดมา

หิวบ้าง อิ่มบ้าง ในบางวัน            ต้องกินมัน ทุกอย่าง ที่ขวางหน้า

แม่ตาย พ่อตัว ไม่นำพา                 ไม่รู้ว่า พ่อมัน นั้นตัวใด

เกิดเหตุการณ์ วันหนึ่งมีแม่ค้า       หาบผลไม้ ใส่ตะกร้า มาเข่งใหญ่

มีกล้วยหอม กล้วยน้ำ และลำไย   ขายให้คน เขาบนไหว้ ศาลพระกาฬ

เจ้าลิงน้อย หนีพวกลิง ชิงผลไม้      ถูกลิงใหญ่ ไล่ลงไป บันไดศาล

เห็นแม่ค้า วางหาบวางไม้คาน          ข้างหนทาง ที่มันผ่าน ลงมาเจอ

ความหิวนั้น ทำให้ มันใจกล้า          ย่องเข้ามา ตอนแม่ค้า กำลังเผลอ

คว้าเอากล้วย หอมลำไย ในกระเฌอ    แม่ค้าหัน มาเจอ คว้าไม้ตี

ปากมันคาบ กล้วยหอมใบใหญ่ไว้        มือหนึ่งคว้าลำไย รีบวิ่งหนี

แม้ค้าคว้า ไม้คาน ติดตามตี                มันรีบหนี ขึ้นไปบน ต้นไม้ตาย

เป็นต้นไม้ ยืนตาย ปลายยอดด้วน        มันมองหวล ลงมา น่าใจหาย

เห็นแม่ค้า ตามติด ประชิดกาย             รีบตะกายขึ้นไป ไม่ให้ตี

มองแต่คน ไม่ดูบน ยอดต้นไม้         ความกลัวตาย หนีขึ้นไป ไกลสุดที่

แม่ค้าหยิบ ไม้คาน เขย่งตี                  มันรีบปีน ขึ้นไปที่ ยอดไม้ตาย

เผอิญมีนกใหญ่ พญาแร้ง                   เจ้าหัวแดง เพศผัว เจ้าตัวใหญ่

จับอยู่บน ยอดของต้นไม้ตาย              เจ้าลิงน้อย หนีขึ้นไป จับขามัน

นกแร้งหลับ สัปหงก ก็ตกใจ               กระพือปีก บินไป ตกใจสั่น

ลิงน้อยโหน ติดขา นกมาพลัน            จับขานก ไว้มั่น เพราะความกลัว

ลิงกับนก ต่างตระหนก ตกใจหาย         บินผ่านวัง นารายณ์ ข้ามบนหัว

แร้งบินไป ลิงจับขา ต่างก็กลัว               บินข้ามหัว ฝูงชน บนเมฆา

หลายคนว่า แร้งจับเอา ลิงไปกิน            คงจะพา ลิงบิน นำไปฆ่า

คิดว่าเหมือน นกเหยี่ยว เคยเห็นมา         แต่ว่าแร้ง มีศีลห้า กินสัตว์ตาย

แร้งตกใจ บินไป จนไกลถิ่น                   ไปถึงศูนย์ การบิน ที่ป่าหวาย

เห็นพลร่ม กระโดดร่ม ฝึกภาคกาย   เครื่องบินปล่อย ร่มเป็นสาย กางลงมา

เจ้านกแร้ง บินตรง หลงบินผ่าน               ฝ่าพลร่ม ทหาร อยู่ข้างหน้า

พอพลร่ม กระโดดร่ม กางลงมา              ได้จังหวะ เวลา เหมาะพอดี

ลิงฉลาด หรือสัญชาติ มันกลัวภัย            เจ้าลิงน้อย กระโดดไป ลงที่

บนหลังร่ม ทหาร ในทันที                       มันโชคดี ลงถูกที่ และถูกทาง

พอถึงดิน พลร่ม เก็บม้วนผ้า                     ลิงน้อย สลัดขา สะบัดหาง

พลร่มเห็น ร้องไฮ้ ไอ้ลิงกัง                     เองมาอยู่ บนหลัง ร่มอย่างไร

มันร้องเจี๊ยก เหมือนขอบคุณ ผู้ใจดี          พามันรอด ชีวี ลงมาได้

ลุกขึ้นแล้ว ก็แจว อ้าวออกไป                  ก็มองเห็น รถไฟ สถานี

รถไฟหยุด สถานี ที่ป่าหวาย                    เจ้าลิงน้อย รีบไป ให้ถึงที่

รถไฟจาก กรุงเทพ บ้านตาคลี          ผ่านไปเมือง ลพบุรี ศาลพระกาฬ

มันไม่รู้ หรอกว่ารถ จะไปไหน             รู้แต่ว่า บ้านมันไกล รถไฟผ่าน

นั่งยองๆ บนหลังคา รถไม่นาน                รถไฟก็ วิ่งผ่าน สถานี

นั่งกินกล้วย บนหลัง คารถไฟ              ที่ปากคาบ เอาไว้ เกือบจะบี้

แล้วกินผล ลำไย ไปอีกที                    ท้องที่หิว ก็พอมี พอประทัง

เกาะหลังคา ลงแรงนัก มาพักใหญ่       ก็โหนมา แอบท้าย โบกี้หลัง

หลบผู้คน เกาะตู้ท้าย แล้วก็นั่ง        บังด้านหลัง แล้วพลั้ง งีบหลับไป

รถไฟจอด สถานี ที่บ้านหมี่                มันตื่นมา ไม่รู้ว่า เป็นที่ไหน

พอรถจอด ก็กระโด ลงทันใด             เห็นภูเขา ลูกใหญ่ ไม่ไกลทาง

 ผลมะม่วง มะเฟือง เหลืองอร่าม        ผลพุทธา กล้วยน้ำ อยู่ตามข้าง

ตะโกสุก เหลืองห่าม อยู่ตามทาง        ตามทุ่งนา ท่าน้ำ ก็มากมี

เจ้าลิงน้อย กำพร้า น่าสงสาร      ต้องพรากจาก ศาลพระกาฬ มาบ้านหมี่

ฟังเขาเล่า ขานมา ว่าดังนี้                โชคชะตา พาชีวี ให้เป็นไป

คมเคียว-คันไถ-แต่งกลอนมา             ถามว่าเห็น กับตา ก็หาไม่

เพียงฟังเขา เล่ามา ก็เล่าไป             พี่น้องโปรด วินิจฉัย กันเอาเอง

คมเคียว-คันไถ
(สมโภชน์ กางกรณ์)        

                                                                                  25 พ.ย.58

Ling kab Yak ลิงกับ ยักษ์ ของ คมเคียว-คันไถ

Ling kab Yak

ลิงกับยักษ์

หิรัญยักษ์ ทรรกษิณ กินประเทศ	ม้วนรัชดา ภิเษกนิเวสน์ ไปหมดสิ้น
แล้วหนีบใส่ จักระแร้ อสุรินทร	เขมือบกิน ดาวเทียม ชื่อไทยจม
ท้าวจำลอง พาลี ผู้มีศักดิ์	ชวนฤาษี ขอบกินผัก มาขย่ม
สิงอโศก ขีดขิน บุรินทร์รมณ์	หาเหวย เราเหยียบใ จมธรณี
ฝ่ายกำแหง สนธิ สะ หนุมาน	สมเกียรติ์ชม ภูพาน หลานกระบี่
สุริยะ สุศรีพ น้องพาลี่	องคต สมศักดิ์ ทีฤทธิไกร
ทั้งนิลพันธ ชัยวัตร ตะวัดฆ้อน	พิภพนิลนวลคอนไม้ ท่อนใหญ่
เทอดภูมิ มัจฉานุ ผู้เกรียงไกร	นิลเอกมังกรอมรไกร ชุณหะวัน
เก้าวานร พันธะมิตร คิดต่อสู้	อหิงสารวมหมู่ ชูกำปั้น
ว่า วะ- เหวย- ตูจะล้าง เผ่ากุมภัณฑ์	ลงโลกัณต์ ลงนรก ตกลำคลอง
ฝ่ายทรรกษิณ หิรัญจักร ยักษ์ หน้าเหลี่ยม	แบ่งร่างแปลงร่างเทียม กำลังสอง
เป็นสมรรค ทศกัณฐ์ ตัวสำรอง	มีสิบหน้า ด้านดังกลอง พระตีเพล
เข้ามาแทน ที่ปกครอง ป้องกันทาส	เกือบสามร้อย หมอบใต้บาท ของยักษี
ให้เป็น-ไหม รับข่า อสุรีย์	เอาร่างพลี คุ้มครอง ป้องกัน นาย
เจ้า วิรุณหกสาหัส ณัฐเสือไก้	เจ้าหน้าใหญ่ ไมยราพย์ พรมพันธ์ สาย
เจ้า วาริ- นนทุก ยุคหลังลาย	อภิปราย แก้ประเด็น  เอน บี ซี
ท้าวเนวินารา สัทธาสูร	ยักษ์ ปากห้อย นำกระสุน ส่งลูก พี่
ว่า วะเหวย เทวา ประชาชี	ซัดหอกดาบ มาให้ที จากบ้านนา
บรรดาทาส เคยอุดหนุน ทุนหมู่บ้าน	จงนำอีแต๋น ออกมาต้าน เป็นกองหน้า
กระสุนมี อยู่มากมาย บ้านปลายนา	นำมาปา หัวพวกลิง ให้วิ่งซี
มาช่วย สมรรค ทศกัณฐ์ พันธ์หนังเหนียว	ยักษ์หน้าเขียว ยุมันสู้ กู้ศักดิ์ศรี
นางมณโฑ เมียข้าหนา เจ้าพาลี	มันถือดี เข้ามาแกล้ง แย่งเมียกู
ข้าขอนาง รับมาจาก พระศิวะ	พรรคพลังประชาชนะ น๊ะว่ะสู
มาโดยชอบ ยังมาแก่ง แย่งเมียตู	มันยังตู่ มณโฑน้อง ท้องกับมัน
ตู สมรรค ทศกัณฐ์ พันธ์หน้าด้าน	ลูกน้องยักษ์ ตูก็หาญ มาขวางกั้น
มันบุกยึด กรุงลังกา มาหลายวัน	เราไปกัน ประชุมตรง ที่ดงตาล
จะอะไร- ยังไง- กันนัก-กันหนา	จะไล่ล่า กันให้ตายหรือไงท่าน
หิรัญทักษ์ ยักษ์ ก็ลงไปบาดาล	ยังหน้าด้าน ขับไล่ ไม่เลิกรา
ประกาศกฎ ปราบ กบถ นำมาใช้	ร.พ.ป. ลุยไป เที่ยวไล่ล่า
จิกเอาหัว วานร เก้าตัวมา	ให้มันสม น้ำหน้า เจ้าพาลี
ฝ่ายเทวา มาตุลี ผู้เกรียงไกร	ดูเรื่องชัก จะบานปลาย เสียแล้วนี่
จึงแต่งสาร รายงานไปทันที	เพื่อกล่าวโทษ อสุรีย์ สมรรค สะกัณธ์
ขอแรงท้าว อรชุน เรืองศรี	ใครกล้าแหยม อสุรีย์ นอกยากท่าน
ท่านจงแผลงศรเก้า มหากาฬ	ไปล่ามมาร ใต้บาดาล ไว้อีกสักคน
วันนั้นจึงเป็นวัน พันธมิตร	เก้าวานร พิชิต อีกหนึ่งหน
พระอรชุน แผลงศร ฤทธิรน	นาคบ่วงบาศ กินแล้วบ่น จับขุนมาร
ก่อนจะถูกจับด้วยศร นาคะบาศ	สมรรคทศกัณฐ์ ประกาศ อย่างอาจหาญ
ว่าเหวย- เจ้าพาลี- หนุมาน	ถึงอย่างไร ก็ประหาร ข้าไม่ตาย
ตราบใดหนอน น้ำคูต อุจจาระ	ยั้ว เยี๊ยะ ยะ เกะกะ มีมากหลาย
หนอนสวรรค์ อย่างพวกสู หรือสู้ได้	เพราะของชอบ ของใครๆ ก็ของมัน
เดี๋ยวพวกตู จะกลับ มาเกิดใหม่	ให้ยิ่งใหญ่ โยงไย เกาะไว้มั่น
ตูจะปาระเบิด แบ๊งค์ ใบละพัน	มาฟาดฟัน ให้พวกลิง กลิ้งลงคลอง
ดูว่าใคร อยู่กับลิง หรือพวกยักษ์	ใครจะไปกินพืชผัก ตามท้องร่อง
ไปกับยักษ์ นั่งกิน จนท้องป่อง	อยู่กับลิง คอยนั่งจ้องจับแมลง
ฝ่าย พาลี-หนุมาร ก็ค้านว่า	ว่าเหวยๆ อสุรา อย่ากำแหง
อยู่กับลิง กินผลไม้ กับแมลง	ไปกับยักษ์ มันจะแกง กิน-หัวคน
ลิงกับยักษ์ พักรบ จบลงก่อน	มีโอกาศแล้ว จะย้อน เล่าอีกหน
อ่านสนุก ยุคเหลือง-แดง แย่งฝูงชน	แต่งโดยคน ถือ คันไถ- ชาวไร่นา
คมเคียว-คันไถ   เดือน กันยายน 2551

ไปเที่ยวลาว Pai Thiew Laos คมเคียว-คันไถ

voyage au Laos  คมเคียว คันไถ

ไปเที่ยวลาว ครั้งใหม่ ในปีนี้                       ซึ่งเป็นปี สองพัน ห้า ห้า ห้า

ยี่สิบเจ็ด ยี่สิบแปด กรกฎา                         ยี่สิบเก้า กลับมา สู่เมืองไทย

คิดว่าจะ ไม่แต่ง เป็นคำกลอน                  แต่มีคน อ้อนวอน ช่วยแต่งให้

หลายคนที่ ชื่นชอบ แบบป้าไกร               เพราะเคยแต่ง ตอนไป ภาคเหนือมา

จึงได้จด บันทึก นึกเหตุการณ์                    สถานที่ เคยผ่าน มาก่อนหน้า

ลงสมุด บันทึก เรื่อยๆมา                            ว่าวัดใด บ้างหนา ที่เราไป

ไปครั้งนี้ มีรถใหญ่ ไปสิบคัน                      เป็นรถทัวร์ สองชั้น รถคันใหญ่

คณะเรา นั่งรถคัน ที่สิบไป                         หมายเลยสิบ ติดอกไว้ ในบัญชี

มะขามเฒ่า บ้านเรามี สิบเอ็ดคน                 สระเตยกับ ดงพลับปน มาสองที่

คนสิบสี่ ห้อยงัวตาย ชื่อราตรี                     หนองน้ำทิพย์ บ้านโคกมี สิบกว่าราย

พอถึงวัด บ้านหาญ ต่านขุนทด                 ลงจากรถ ต่อแถว เป็นแนวสาย

ทัวร์สองชั้น รถสิบคัน คนมากมาย              ต่างกระจาย เข้าห้องน้ำ ตามคิวมา

ห้องน้ำชาย จริงๆแต่ ผู้หญิงเข้า                  ชายต้องหนี พวกเขา ไปชายป่า

ต่างก็ไป ยิงกระต่าย ที่ปลายนา                  กลับมาแล้ว เข้าศาลา ถวายเทียน

กินอาหาร มื้อเช้า ที่วัดนี้                            เจ้าอาวาส ทานมี การแจกเหรียญ

แล้วเดนทาง หลีงจากได้ ถวายเทียน         ไปเก้าวัด หมุนเวียน สู่เมืองลาว

ถึงวัดศรี แก่งต้อ ชัยภูมิ                            มีเนินดิน ป่าคลุม กำแพงเก่า

เป็นเมืองของ พญาแล พักลำเนา                ท่านเป็นขุน พญาลาว โยกย้ายมา

มาอยู่ถิ่น ระหว่างกลาง สร้างเมืองใหม่        เจ้าลาวเห็น ว่าใหญ่ จนเกินหน้า

ให้เจ้าโย้ เจ้าอุงตาม กลับพารา                  ไม่ยอมมา จึงต้องฆ่า เอาหัวไป

รถเดินทาง เลี้ยวมา ตามป่าโปร่ง                บางแห่งโล่ง พงป่า มีนาไร่

รถสิบคัน ต่อแถว เป็นแนวไป                     อาจารย์ใช้ ปิคอัพมา บัญชาการ

จุดใดอับ จุดใดโล่ง โทรโข่งให้                  ใกล้ต้นไม้ ไกล้สายไฟ ใช้สื่อสาร

รถสิบคัน มีวิทยุ ประจำการ                        เสียงอาจารย์ ประสานงาน ให้ได้ยิน

ถึงหนองคาย ไปถึง วัดโพธิ์ชัย                 วัดหลาวพ่อ พระใส ใจถวิล

ตำนานมี ลูกสาว เจ้าแผ่นดิน                      สร้างสืบถิ่น บูชาพระ รัตนตรัย

มีพระสุก กับพระใส และพระเสริม           พระสุกนั้น องค์เดิม ได้จมหาย

พญานาค นำลง ไปกราบไหว้                     ล่องแพล่ม จมหาย ไปบาดาล

คงเหลือแต่ พระใสและ พระเสริม               พระสุกสร้าง แทนองค์เดิม ประดิษฐาน

แทนองค์เก่า นาคเอาไป ลงบาดาล            จำไม่ได้ ว่าเคยอ่าน จากที่ใด

พอตกเย็น เข้าพักผ่อน นอนที่วัด               ศรีคูณเมือง ท่านจัดมา ศาลาใหญ่

มีพัดลม พัดวี ทุกที่ไป                               ถ้าหากใคร ไม่พอใจ ไปโรงแรม

พวกผู้หญิง มะขามฒ่า และสระเตย            ห้วยงัวตาย ดงพลับ เลยมาแถม

พวกบ้านโคก หนองน้ำทิพย์ ไปโรงแรม      ใตรนอนต้องจ่ายแถม ทุนสำรอง

เขาชวนเรา ไปนอน ศาลาใหญ่                  อาจารย์ท่าน บอกให้ มีชั้นสอง

นอนกับพระ หลังเล็กมี ที่รับรอง                 มีห้องน้ำ สองห้อง พัดลมแอร์

รถคันสิบ มีลุงใจ ลุงบุญส่ง                         พร้อมกับเรา เขาคงส่ง ว่าคนแก่

นอนกับพระ ไม่มี สีกาแล                           สิบแปดคน บนมีแต่ พวกผู้ชาย

ตื่นยามเช้า เข้าห้องน้ำ แล้วล้างหน้า          ท่านเมตตา มาปลุก ให้ลุกได้

ทานข้าวต้ม ไม่ต้องเอา กระเป่าไป             จะกลับมา นอนวัดใหม่ ไปแต่ตัว

ต่อจากนั้น เดินทาง เข้าเวียงจันทร์             รถสิบคัน ตรวจกัน ค่อนข้างมั่ว

ไกด์สาวสาว กล่าวขอโทษ คณะทัวร์          เธอแต่งตัว งามตา น่านิยม

นุ่งผ้าซิ่น ผ้าไหม มัดหมี่ลาว                      เสื้อรัดทรง ตัวสาว รัดผมมวย

บางคนดาด สไบบาง น่าชื่นชม                  เข็มขัดทอง ปิ่นรัดผม รูปดอกบัว

พูดจาภาษาลาว เว้าสั้นๆ                            สาวลาวนั้น ใครอยาก จะเป็นผัว

ขอให้นำ เอา ค.ว.ย. มาสักตัว                     ก็จะได้ เป็นผัว ของสาวลาว

พูดไป ตลกมา ช่างน่ารัก                             ถ้า ส.ว. จัก ในตัวสาว

ให้เดินขึ้น เจดีย์ใหญ่ ไม่สาวราว                ผู้สูงวัย ก็จะได้ สาวลาวไป

เป็นความสุข เล็กน้อย ของคนแก่               ลุงบุญส่ง ค่อหยอกแหย่ หมาหยอกไก่

พูดว่าพ่อ อยากขอเป็นสใภ้                        จะแต่งให้ ลูกชาย เท่าไหรดี

สวยไกด์ว่า ตัวพ่อ จะขอสาว                      อย่างแรกนั้น เจ้าบ่าว ต้องขึ้นผี

สามบวก ค.ว.ย. สาวน้อย เต็มพอดี              ถ้าสาวแก่ ก็มีบวก ค.ว.ย. เดียว

นายกเบ้า ว่าใช้ข้าว ได้ไหมหนู               จะขี่จวาย ไปคู่ กับข้าวเหนี่ยว

เด็มสามบวก ควายคู่ กับฆ้อนเคียว           สาวไกด์บอก ไม่เกี่ยว ข้าวเหนียวเลย

ถ้าพูดดี ถูกใจ คุณพ่อตา                       แม่คงอยาก ได้มา เป็นลูกเขย

เงินบาทเดียว อาจะ ไม่มีเลย                  แต่ต้องให้ ลูกเขย ขี่ย ค.ว.ย. มา

อันนี้พูดขำขำ กันเล่นๆ                         อย่าเห็นเป็น เฒ่าหัวงู นะหนูจ๋า

พูดเล่นกัน ยิดวัน ต่อชีวา                      พวกส.ว. แปลว่า ผู้สูงวัย

ผ่านด่านลาว เข้าเมือง จนครบแล้ว          อาจารย์นำ หน้าแถว เข้าธาตุใหญ่

รอบพระธาตู ถือเทียน เดินเวียนไป          รอบเดียวเดิน แทบไม่ไหวเอินไกลเวียน

วัดนี้เทียย คุณพิศมร ท่านประกาศ           วัดพระสารีริกธาตุ ไม่แจกเหรียญ

วัดพระธาตุหลวง หวังตั้ง ความเพียร       เป็นบุญได้ ถวายเทียนวัดเมืองลาว

วัดต่อไป วางวัดนี้ ชื่อ สีเมือง                 วัดนี้ก่อน สร้างเมือง มีเรื่องเล่า

ขุดหลุมเสา หาคน อาสาเฝ้า                  นางสีจึง อาสาเอา ตัวลงหลุม

นี่ก็ฟัง ตำนาน จากไกด์มา                     นางสีคน ศัทธา ตายในหลุม

จึงชื่อว่า วัดสีเมือง เรื่องภาคภูมิ               ขอยอมาตาย เฝ้าหลุม เพราะศัทธา

เข้าถวาย ธูปเทียน พรรษาแล้ว                ไม่ไปวัด หอพระแก้ว ที่เคยว่า   

แต่ไปดู ปรางค์รัตน์ กษัตริย์ตรา              พระชัยเชษฐา ประตูชัย

ไกด์ขอให้พวกเราไปถ่ายรูปหมู่               คึนที่สิบ ถ่ายกับหนู เป็นหมู่ใหญ่

ถ่ายเพื่อเป็น อนุสรณ์ คู่กับไกด์               มีคนถ่ายรวมไว้ สิบสามคน

มองดูตา ของเธอ เหมือนผิดหวัง             เหมือนเธอสิ้นพลังไม่เห็นผล

ห้าชั่วดมง ร่วมรถมา ห้ารสิบคน               ไม่มีผลของงาน การรวมใจ

ที่รวมเงินให้ทิปนี้ ก็ดีอยู่                        แต่น้ำใจ ถ่ายรูปหมู่ ท่านรู้ไหม?

นักร้องเขา ยังต้องการ พวงมาลัย             ไกด์ต้องการ ฃู้สูงวัย โชว็ผลงาน

ถึงมื้อเที่ยง ไปกินข้าว ริมฝั่งโขง              ภัตตาคาร ที่โอ่โถง ด้านอาหาร

มีจานใหญ่ อย่อยถึงเจ็ดจาน                  เป็นผลงาน ของอาจารรย์พระเมตตา

บริการดี กิน ก็ฟรี นอนก็ฟรี                    เข้าเมืองลาว ชมเจดีย์ ไม่เสียค่า

แถมยีดีทำบุญตาม ศัทธา                      คนต่ารงเมือง ต่างภาษา ร่วมบุญทาน

ตอนสุดท้าย ก่อยจะย้าย จากเมืองลาว      เรียไรเงิน มอบไกด์สาว เพื่อประสาน

ก็ยังมี เธอยิ้มได้ หน้าเบิกบาน                    ให้พรท่าน ..จงแข็ง.. ใหญ่ และยาว...

แข็ง..คือ..ขอให้ท่าน จงแข็งแรง                 ใหญ่..นั่น..  มีตำแหน่ง ใหญ่กว่าเก่า

ยาว..หมายถืง อายุท่าน จงยืนยาว              เป็นคำสั้นๆ ของสาวให้พรมา

มิใช่คำ ที่ลามกเลยใช่ไหม?                   ผู้สูงวัย คิดไปไกล ทำไมหนา

ถึงตอนนี้ แลวหนู ต้องขอลา                  โอกาศหน้า คงได้มา เจอะเจอกัน

ออกจากลาว ขึ้นสระพาน ข้ามไทยลาว     ธงฆ้อนเคียว คู่ธงลาว ข้างสะด้าน

ถึงกึ่งทางธงไทยติด ราวสะพาน              คู่ธงมหาราชอีกด้าน ตลอดมา

เข้าพักผ่อน วัดอีกที ศรีคูณเมือง              อาจารย์แจก ทุนเนื่อง การศึกษา

เรามอบทุน ขั้นประถม หนึ่งอัตรา                มอบเป็นทุน กาศึกษา ของเด็กไทย

กินอาหาร เย็นแล้วดู การแสดง                   นักเรียน ร่ายรำ แลแจ่มใส

เซิ้งนางแมว รำเถิดเทิง เซิ้งบั้งไฟ               รำเชียงขวาง รำภูไท เคาะกะลา

ยี่สิบเก้า วันพรุ่งนี้ ก่อนรุ่งเช้า                      ต่างรวบรวม เตรีมกระเป๋า ไว้ข้างฝา

ติ่มกาแฟ แล้วพวกเรา เข้าศาลา                 เพื่อร่วมทอด ผ้าป่า ถวายเทียน

เข้าเรียงแถว อาเงินปัก ทอดผ้าป่า              แบงค์ร้อยสี แดงจ้า ไม่มีเหรียญ

คนมากพ้น ล้นศาลา การเปรียญ                 แล้วกล่าวคำ ถายเทียน ผ้าป่ากัณฑ์

กินข้าวต้ม คนละชาม เมื่อยามเช้า              แล้วก็ขน เอากระเป๋า มาทุกท่าน

นั่งรถไป หนึ่งโมงเช้า ต้องให้ทัน                ทันจังหัน วัดหลาวตา มหาบัว

จากหนองคาย ย้ายมา ถึงอุดร                    คิดคำมา ต่อกลอน ก็มึนหัว        

หลับงีบเดียว มาถึงวัด หลางตาบัว              ฝนตำพรำ ลงรถทัวร์ รีบเดินมา

วัดบ้านตาด เป็นวัดป่า อรัญวาสี                รอบๆบริเวณ กุฎี มีแต่ป่า

กุฎิหลวง ตาบัว ก็คร่ำคร่า                           มีกระต่าย ไก่ป่า อยู่ทั่วไป

หลังจากได้ ถวายเทียน พรรษาแล้ว           ออกมานับ เสาแถว ศาลาใหญ่

สิบสามแถว คูณเจ็ดแถว ตามแนวไป          เก้าสิบเอ็ด เสาใหญ่ ในศาลา

จากบ้านตาด ที่อุดร ถึงขอนแก่น                รถวิ่งแล่น เป็นแถว ตามแนวป่า

อิสานมี หลายแห่ง แล้งทุ่งนา                    ข้าวแคะแกน เพิ่งจะมา เริ่มปักดำ

รถวิ่งมา จอดวัด ท่าประทาย                     ที่วัดมี หญิงชาย อยู่มากล้ำ

มีซุ้มข้าว หวานคาว ทั้งสัมตำ                     เรียงรายรอบ ประรำ ข้างศาลา

สมาน-ถามวัดนี้ เขาทำอะไร                      ทำไมคน มากมาย มากหลายหน้า

อ้าว-เขามารับ ท่านอาจารย์ เมตตา            ที่พาคน มาทอดผ้า ถวายเทียน

ท่าน นายก อ.ส.ม. รอต้อนรับ                      จ้าอาวาส บอกโยมกลับ มารับเหรียญ

มีแสดง ฟ้อนรำ ของนักเรียน                      ชาวบ้านตั้งแถวเวียน เข้าทักทาย

ไม่ต้องยืน เรียงแถวรอ ขออาหาร                ชาวบ้านตัก ใส่จาน อาหารให้

หาโต๊ะมา ตั้งให้ ผู้สูงวัย                             เขาต่างมี อัฌาสัย น้ำใจงาม

วัดที่เก้า เข้าพระธาตุ วัดหนองแวง             เรื่อเรื่องแสงเปรียบเหมืองแมนเมืองแก่นขาม

ประดับทองเหลืองงาม อร่ามปรางค์            พระธาตุอยู่ ตรงกลาง ยอดชั้นบน

ปีนี้ลูก ไม่มีบุญ ขี้นไปเฝ้า                          เพราะว่าปวด หัวเข่า กระดูกซ้น

ไม่ได้ไหว้ พระจุฬามณี ที่ชั้นบน                 ขอกราบองค์พระทศพล แค่บนดิน

ทอดผ้าป่าแล้วอาจารย์เรียกแจกเหรียญ      ฉันเดินดู ภาพเยียน เป็นภาพศิลป์

เขาแจกข้าว เหนียวห่อ ไว้ให้กิน                 มีน่องไก่ สองชิ้น ติดถุงมา

หมดโปรแกรม ถวายเที่ยน มาเก้าวัด           ที่อาจาย์ ท่านจัด ก่อนพรรษา

บ่ายแล้วเราย้อยกลับ ราชสีมา                    เพื่อหาซื้อ สินค้า บ้านย่าโม

มากินข้าว อาหาร ร้านเจ้าสัว                      เจ้าคนขับ รถทัวร์ ทำโมโห

น้ำมันรถ ดันมาหมด มันโครตโง่                 ซวยเพราะเปิด ซีดีโป๊ต่อหน้าพระ

น้ำมันหมด อยู่หน้า วัดหลุมข้าว                  ว่าจะให้ ถึงบ้านเรา ตามที่กะ

ว่าสี่ทุ่ม คงจะถึงบ้านเรานะ                         แต่ต้องเลยเวลากะ ถึงหนึ่ง น.

คำกลอนของ คมเคียว เที่ยวเมืองลาว         คันไถแต่ง กลอนยาว ตามคำขอ

แจกให้รถ คันที่สิบ นี้ก็พอ                          ใครอยากได้ถ่ายเอกสาร ก็แล้วกัน

คมเคียว-คันไถ

30 ดค.2555